مهران غلامی - کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی - پژوهشکده حمل و نقل

قیر و آسفالت خصوصیات متنوعی دارند و مصرف آنها به ویژه برای دوام و پایداری سازه های آبی، سابقه ای بیش از 5000 سال دارد. مواد قیری هم به تنهایی به عنوان یک پوشش ساده در این سازه ها به کار می روند و هم با مصالح و مواد دیگر مخلوط شده و برای موارد مختلف مصرف می شوند. از اختلاط قیر با مصالح سنگی دارای دانه بندی پیوسته، مخلوطی فاقد فضای خالی و غیر قابل نفوذ در برابر آب تهیه می شود و چنانچه ازمصالح با دانه بندی باز استفاده شود، مخلوط آسفالت متخلخلی به دست می آید که آب می تواند از آن عبور نماید. اجزای تشکیل دهنده و سازنده مخلوطهای قیری، خواص متفاوتی دارند. مصالح سنگی این مخلوطها که جزء اصلی و مهم آن را از نظر کمی تشکیل می دهندف خواص الاستیک دارند. جزء قیری این مخلوطها در حرارت زیاد و در معرض بار ایستا، رفتاریک مایع غلیظ (خاصیت پلاستیک) و در شرایط دمای پایین و دربرخورد با بار ضربه ای و تماسی، رفتار الاستیک دارند. در نتیجه مخلوطهای آسفالتی دارای هر دو خاصیت پلاستیک و الاستیک می باشند. در این مقاله انواع مواد قیری و مخلوطهای آسفالتی که در سازه های آبی استفاده می شوند ارائه و کاربرد آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد. همچنین به برخی ملاحظات اجرایی اشاره شد،انواع آسیبها و روشهای تعمیر و نگهداری نیز ارائه می گردد.