فرهاد احمدنیا - کارشناس ارشد عمران - خاک و پی
مهدی صمیمی - کارشناس ارشد عمران - راه و ترابری
حمید صباغ ملاحسینی - کارشناس ارشد شیمی معدنی

قیرزدگی از مهمترین مشکلات راههای کشور بخصوص مسیرهای ترانزیتی با بار محوری سنگین محسوب می شود. این پدیده باعث افت ایمنی جاده شده و پتانسیل بروز تصادفات را بویژه در شرایط بارندگی، افزایش می دهد. بطور کلی شیوع پدیده قیرزدگی در مناطق گرمسیر، بیش از مناطق سردسیر است. در این تحقیق ابتدا مناطق آب و هوایی به چهار منطقه تقسیم بندی شده و پس از آن در هر منطقه به شناسایی محورهای قیر زده پرداخته شده است. نقاط کنترلی که در زمان اجرای آسفالت مورد آزمایش قرار گرفته اند، طی بازدیدهای محلی شناسایی شده و میزان قیرزدگی در آنها با توجه به استاندارد ASTM D6432 تعیین گردیده است. در برخی از این نقاط که شدت قیرزدگی در آنها بیشتر از سایر نقاط بوده است، عملیات نمونه گیری از ناحیه قیرزده و همچنین منطقه قیر نزده اطراف آن انجام پذیرفت. نمونه گیری از مناطق قیر نزده جهت انجام مقایسه و کمک به تشخیص علل اصلی قیرزدگی انجام پذیرفته است. با جمع آوری اطلاعات کنترل کیفی واستفاده از نتایج ازمایشهای انجام پذیرفته بر روی نمونه های قیر زده و قیر نزده، علل احتمالی قیرزدگی در محورها مشخص گردید. عوامل دخیل در پدیده قیر زدگی مانند مصرف قیر بالا نزده از درصد قیر بهینه تعیین شده در طرح، آلودگی مخلوط به مواد آلاینده مثل گازوئیل و مازوت، استفاده بیش از حد از اندودهای سطحی یا نفوذی، روش تعیین قیر بهینه، خطاهای آزمایشگاهی مربوط به تعیین درصد قیر در محل و شرایط محیطی (شامل وضعیت ترافیکی و آب و هوایی) بررسی شده و نقش هر یک از این عوامل در قیرزدگی محورهای مورد مطالعه تعیین گردیده است. در نهایت، با استفاده از داده های جمع آوری شده، اقدام به تهیه مدل ریاضی تخمین سطح قیرزدگی در مناطق آب و هوایی مختلف گردیده است.

قیرزدگی ، نقاط کنترلی ، پارامترهای حجمی مخلوط آسفالتی ، آزمایشهای کنترل