پیشینه و کاربری های کاریز در اردکان

کاریز یا قنات، سازه آبی نوآورانه ایرانیان کهن و نیاکان اردکانی ما است که با کمترین هزینه احداث و نگهداشت شده است و نقش اصلی را در تهیه و تامین آب مورد نیاز در بخش های کشاورزی و شرب از سفره های آب زیرزمینی یا آبخوان های درون سازنده ای نرم را داشته است. بی شک پیش از احداث هرگونه باشندگاه انسانی و ابنیه وابسته در اردکان و به منظور تامین نیازهای زیست مندی باشندگان آن زمان این منطقه، حفر و احداث کاریز یک امری اجتناب ناپذیر بوده است و کاریز، سازه خلاقانه ای بوده است که نیاکان ما برای جابجایی آب از ژرفای زمین به سطح و بهره وری بهینه و چند منظوره از آب آن در بخشهای کشاورزی و آشامش(شرب) و بهداشت از آن به بهترین شیوه ممکن، البته با تحمل رنج و زحمت، بهره برده اند و سنگ زیربنای مدنیت در مناطق کویری ایران و منطقه اردکان، حفر کاریز در نخست و سپس روی آوری به امر کشاورزی و ایجاد ابنیه شهری بوده است. در این ارتباط، هدف این مقاله بررسی پیشینه و کاربری های کاریز در اردکان می باشد. بررسی ها نشان می دهد آب کاریز با توجه به کیفیت در بخش های شرب و توامان در دو بخش بهداشت و کشاورزی در گذشته مصرف می شده است و آب کاریز باستثنای آب چاه مصرفی در حمام های عمومی، سایر نیازهای آبی باشندگان اردکان و مناطق کویری فلات مرکزی ایران در زمینه شرب و بهداشت و کشاورزی و تا حدودی صنعت را تامین می کرده است و بواسطه هوشمندی نیاکانمان در این خطه کویری، کاریز کم هزینه ترین منبع تامین آب مورد نیاز بوده است.

Keywords:

کاریز , آب زیرزمینی , اردکان