مصطفی طالشی - دانشیار گروه علوم جغرافیایی دانشگاه پیام نور ، عضو هیات مدیره انجمن جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ایران و قطب علمی توسعه پایدار محیط جغرافیایی دانشگاه شهید بهشتی

یکی از مهمترین چالش های مدیریت نظام منابع آب در نواحی روستایی، ازهم گسیختگی میان مدیریت تولید و تامین منابع آب (بخش های اجرایی وزارت نیرو)،مدیریت سیاست گذاری و شیوه های بهره برداری(وزارت جهادکشاورزی)و بهره برداران روستایی منابع آب (جوامع محلی روستایی در تشکل های متفاوت با شیوه های تولید گوناگون)است. در رویکرد سیستمی به منابع آب که همواره مدیریت یکپارچه منابع آب نیز در جستجوی آن است، وجود حلقه ای اتصالی میان بازیگران و نیروهای اثرگذارضروری است.برنامه ریزی مشارکتی با طرح ریزی الگوواره های معیشت و تولید پایدار (با بهره گیری از شیوه ها و فنون برنامه ریزی مشارکتی جوامع محلی) و بستر سازی و تقویت نظام تسهیل گری (بخش های دولتی) پیوند عملکردی مطلوب در مدیریت یکپارچه منابع آب در نواحی روستایی را پایه ریزی می نماید. نتایج بررسی های اخیر در نواحی شرق، غرب و شمال کشور حاکی از آن است که با بهره گیری از فنون مشارکت آگاهانه ، همه جانبه و مستمر بهره برداران روستایی و شیوه های تسهیل گری نظام های اجرایی در چارچوب برنامه ریزی مشارکتی، رهیافت پایدار در مدیریت یکپارچه منابع آب از موفقیت بیشتری برخوردار می شود.

برنامه ریزی مشارکتی ، جوامع روستایی ، مدیریت یکپارچه ، منابع آب