پیشرفت هزار و هفتصد ساله در حفاری قنات زیبایی در سادگی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 311

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

QANAT01_079

تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398

Abstract:

ترجمه و تفسیر بندهایی از کتاب حقوقی زمان ساسانی: مادیگان هزار دادستان (هزار رای قضایی) نشان داد دو مقنی در 1700 سال پیش با همکاری یکدیگر برای قنات از دو سو کوره (راهرو) حفر می کردند؛ کاری که اجرای آن به کل دانش و به کل توانایی های فنی و حرفه ای مقنی گری نیاز دارد. به عبارت دیگر ممکن نیست نکته ی مبهمی در فناوری حفر قنات باقی مانده باشد و کندن کوره از دو سو عملی گردد. بنابراین سوال این است که بعد از آن دوره تا به امروز، از لحاظ فنی، استادان مقنی ما چه رشدی کرده اند با توجه به دستاوردهای مقنی گری در دوره ی معاصر، گمان می کنم پاسخ این است که استادان مقنی ما در این 1700 سال به هر چه ساده تر کردن فنون حفاری با هدف افزایش بهره وری و رسیدن به دقت و سرعت عمل در ایجاد قنات و نیز دستیابی به نگاه دقیق تر برای یافتن منابع آب زیرزمینی همت گماشتند؛ فعالیت هایی که در عالم فناوری اهمیت بس یار دارد! برای مثال فن (تکنیک) تولید برق در نیروگاه های حرارتی از 1918 تا به امروز جز ساده تر کردن سیستم، افزایش کارایی، بهبود ابزارها، کاستن از دورریز (پرت) تولید و انتقال تغییر ماهوی نیافته است؛ و روشن است که در این صد سال چه کار عظیم و چه تحول غریبی در نیروگاه ها رخ داده است! در نتیجه اگر ما نیز در هفتاد هشتاد سال گذشته همچنان پیگیر روش مالوف بودیم و مقنی گری را با دستاوردهای علوم و فنون امروزی ارتقاء می دادیم، صنعت آب مملکت به پریشانی امروز دچار نمی شد؛ اما برعکس، به عشق صنعتی شدن کورکورانه به دست بیگانه چشم دوختیم و پیش از هر کار داشته های کارساز و یافته های زندگی بخش، حاصل تلاش هزاران ساله ی هزاران هزار نیروی کارآمد فنی را کنار گذاشتیم، راحت به باد فنا دادیم که اکنون این چنین گرفتاریم. هنوز جمع آوری و امروزی کردن تتمه ی علم و فن سنتی- با چشم باز- تنها راه نجات است.

Authors

سهراب فرسیو

پژوهشگر ارشد (بازنشسته) مرکز تحقیقات صدا و سیما، تهران، تلفن: ۸۸۰۹۸۰۷۸-۰۲۱