زینب رضایی - دانشگاه تهران
سمیرا معصوم زاده - دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای هیجان های تحصیلی در ارتباط میان هوش شناختی با تاب آوری تحصیلی و علمکرد تحصیلی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ی ششم شهر مشهد بود. نمونه به حجم 150 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از آزمون بهره ی هوشی ماتریس وین، پرسشنامه ی هیجان های تحصیلی (پکران و همکاران 2005 )، مقیاس تاب آوری تحصیلی (ساموئلز و وو، 2009 ) و میانگین نمرات دانش آموزان گردآوری شد.داده ها از طریق مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل مسیر نقش واسطه ای هیجان های تحصیلی را در رابطه ی بین هوش شناختی و عملکرد تحصیلی و تاب آوری تحصیلی تایید کرد. همچنین شاخص های نیکویی برازش نشان دهنده ی برازندگی مطلوب مدل پیشنهادی و مطابقت آن با داده های تجربی بود. متغیر درون زای عملکرد تحصیلی به طور مستقیم تحت تاثیر هیجانات تحصیلی مثبت و منفی و به طور غیر مستقیم با نقش واسطه ای هیجانات تحصیلی، تحت تاثیر متغیر برون زای هوش بود. تاب آوری نیز به طور مستقیم از هیجانات تحصیلی و به طور غیر مستقیم از هوش اثر پذیرفت. بر این اساس می توان نتیجه گرفت هوش شناختی، هم به صورت مستقیم و هم از طریق هیجان های تحصیلی می تواند نقش بسزایی در بهبود عملکرد تحصیلی و تاب آوری تحصیلی داشته باشد.

تاب آوری تحصیلی، عملکرد تحصیلی، هوش شناختی، هیجان های تحصیلی، الگوی ساختاری