منصور عاطفی - دبیر ادبیات فارسی شهرستان پارس آباد مغان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر میزان انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان صورت گرفته است. نوع پژوهش، تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان مدارس متوسطه بخش انگوت از توابع شهرستان گرمی تشکیل داده اند. تعداد آنها 350 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری مورگان 185 نفر را انتخاب نموده و پس از تکمیل و استخراج نمرات پرسشنامه، تعداد 45 نفر را براساس امتیاز انتخاب کرده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و یک گروه گواه ( 15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه انگی زش تحص یلی هارتر ( 1981 ) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی معلم ساخته(تقوایی، 1386 ) بود که در پیش آزمون و پس آزمون برای گروه های آزمایش و کنترل اجرا شدند و سپس گروه آزمایش در 8 جلسه، 90 دقیقه ای، مهارت های مثبت اندیشی را آموزش دیدند. داده ها با استفاده از آزمون آماری کواریانس و با نرم افزار SPSS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان از تاثیر بالای مهارت های مثبت اندیش ی در می زان پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود P<0/05 لذا با توجه به یافته های پژوهش لزوم آموزش مهارت های مثبت اندیش ی برای دانش آموزان احساس می شود.

انگیزش تحصیلی، پیشرفت تحصیلی، مهارت های مثبت اندیشی