بررسی تاثیر عامل کمال گرایی بر تمایل به تکفرزندی در زنان ساکن شهر تهران

یکی از مهمترین تغییر رفتارها در قرن بیستم تغییر الگوی باروری بود بطوری که میل به تک فرزندی و عدم تمایل به داشتن فرزندان بیشتر، از چالش های اصلی دهه های اخیر جوامع توسعه یافته و رو به توسعه شده است که آنها را به سوی رشد جمعیت منفی و پیر شدن سوق می دهد. در همین راستا جهت تبیین علل کاهش جمعیت مطالعات علمی گسترده ای با رویکردهای مختلف جامعه شناختی و جمعیت شناختی صورت گرفته است ولی علیرغم اینکه در برخی از مطالعات کشوری به تاثیر مشکلات روانی و عاطفی در عدم تمایل به فرزندآوری اشاره شده است ولی در زمینه شناسایی دلایل روانشناختی این پدیده مطالعات بسیار اندکی انجام پذیرفته است که پرداختن به این مهم از اهداف مطالعه حاضر است.پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی_تحلیلی است که هدف آن بررسی تاثیر عامل روانشناختی کمال گرایی بر تمایل به تک فرزندی در زنان ساکن شهر تهران بود. برای اندازه گیری از پرسشنامه کمال گرایی چندبعدی تهران استفاده گردید. تحلیل داده های بدست آمده با به کارگیری نرم افزار SPSS.v24 و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون لجستیک انجام گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که از میان کل شرکتکنندگان در مطالعه ( 375 نفر)، 62 درصد تمایل به تکفرزندی را بیان کردند. از نظر پیش بینی کنندگی متغیرهای پیشبین، کمال گرایی با سطح معنی داری p=0/03 میتواند تمایل به تک فرزندی را پیش بینی کند. بر اساس نتایج به دست آمده با توجه به اینکه عوامل روانشناختی مانند کمال گرایی پیشبینی کننده در تمایل به تکفرزندیست اتخاذ راهکارهای لازم از طرف سیاست مداران و قانون گذاران ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

تمایل به تک فرزندی , عوامل روانشناختی , کمال گرایی