شادی زمانپور - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان ، ایران
حمید نجات - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان ، ایران

زمینه و هدف : یکی از عوامل تاثیرگذار بر سازگاری افراد با موقعیت های دشوار تاب آوری است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر تاب آوری بیماران اچ ای وی مثبت بود.روش و مواد: روش این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران شناخته شده مبتلا به ویروس اچ ای وی و ایدز شهر مشهد در سال 1397 بود. که از بین آن ها 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و گروه کنترل ( 15 نفر) جای داده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش شفقت درمانی را طی 8 جلسه دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی تاب آوری ( 2003 ) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن گروه شفقت درمانی 36/26 (6/06) و گروه کنترل 33/53(5/18) بود. میانگین (انحراف معیار) تاب آوری گروه آزمایش در پیش آزمون 56/80 (8/36) بود که در پس آزمون به 60/87 (8/54) افزایش یافت P<0/05 اما گروه کنترل تفادت معناداری را در پیش آزمون و پس آزمون نشان نداد نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که شفقت درمانی باعث افزایش تاب آوری بیماران اچ آی وی مثبت می شود.

شفقت درمانی، تاب آوری، بیماران اچ ای وی مثبت