زهرا زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
فریده طباطبایی یزدی - استاد، گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
سیدعلی مرتضوی - استاد، گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد

در طول سال های گذشته تحقیقات قابل توجهی جهت توسعه تولید فیلم ها و پوشش های خوراکی ساخته شده از انواع کالاهای کشاورزی یا زباله های صنعتی مواد غذایی انجام شده است. پوشش ها و فیلم های خوراکی به منظور حفظ رطوبت، چربی و عطر و طعم ماده غذایی که پیوسته بین مواد مختلف و محیط اطراف در حال جابجایی و تغییر می باشد، استفاده می گردد. از مهمترین مزایای این پوشش ها و فیلم ها در مقایسه با بسته بندی های سنتزی، خوراکی بودن و قابلیت مصرف آن ها به همراه ماده غذایی می باشد. این بسته بندی های خوراکی می توانند حاوی طیف گستره ای از افزودنی های غذایی از جمله ترکیبات ضدمیکروبی باشند که زمان ماندگاری محصول را افزایش و خطر آلودگی آن ها را کاهش می دهند. این ترکیبات ضدمیکروبی مورد استفاده باید توسط سازمان های مربوطه به عنوان افزودنی های مواد غذایی یا ترکیبات ایمن مورد تایید قرار گیرند. از جمله این ترکیبات می توان به بنزوئیک اسید، کیتوزان، نایزین و ... اشاره کرد که در بسته بندی انواع میوه ها و سبزیجات، پنیر، گوشت و فرآورده های گوشتی کاربرد دارند.

افزایش ماندگاری، ترکیب ضدمیکروبی، فیلم و پوشش خوراکی، مواد غذایی