علی حسن آبادی - خراسان جنوبی، دانشگاه بیرجند، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مکانیک

در این پژوهش قابلیت ضرب توابع اتوکواریانس در ایجاد ریزساختارهای جدید در ساختارهای ناهمگن مورد بررسی قرار می گیرد. به این منظور ابتدا دو تابع اتوکواریانس معروف شامل تابع دبای که مناسب ریزساختارهای تصادفی می باشد و تابع سینوسی -نمایی کاهشی که مناسب ریزساختارهای متخلخل است به عنوان توابع اولیه انتخاب میشوند. سپس ریزساختارهای مربوط به هرکدام از این توابع، با محاسبه توابع همبستگی دونقطه ای و روش بازیابی فاز، بازسازی میشوند. نهایتا تابع اتوکواریانس حاصلضرب تابع دبای و تابع سینوسی-نمایی کاهشی محاسبه شده و ریزساختار مربوطه بازسازی میشود. با بررسی هندسه ریزساختار حاصله، معلوم میشود که آثار هر دو ریزساختار پایه ی اولیه در ساختار حاصلضرب نمود داشته و در واقع والدین آن محسوب میشوند. از آنجا که بین توابع همبستگی و انواع خواص ریزساختار رابطه وجود دارد وجود این خاصیت میتواند در بهینه سازی ریزساختارهایی که مبتنی بر توابع همبستگی ساخته میشوند مورد استفاده قرار گرفته و دامنه جستجو را پربارتر نموده و منجر به جواب بهتری شود.

ریزساختار ناهمگن، ضرب توابع اتوکواریانس، هندسه ریزساختار