آیدین عزنوی اسگوئی - ایران، تهران، پژوهشگاه نیرو، گروه انرژی های تجدیدپذیر
سیدابوالفضل موسوی ترشیزی - ایران، تهران، پژوهشگاه نیرو، گروه انرژی های تجدیدپذیر

در بسیاری از سازه های کامپوزیتی و ساندویچی به دلیل بزرگ بودن ورقهای ساندویچی به کار رفته در آنها و یا فاصله تکیه گاه ها، به خصوص تحت بارگذاریهای عرضی، ورقها دچار تغییر شکلهای بزرگ و بیش از حد مجاز میشوند. لذا برای تقویت موضعی آنها از پروفیل های کامپوزیتی بامقاطع مختلف میتوان استفاده کرد. برای اتصال این مقاطع به ورقهای ساندویچی از اتصالات چسبی استفاده میشود. با توجه به ماهیت اتصالات چسبی، به طور معمول این اتصالات می توانند به عنوان نقاط ضعف این سازه ها در نظر گرفته شوند. از اینرو بررسی دقیق رقتار این اتصالاتت از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله رفتار جدایش در اتصال چسبی بین پانل ساندویچی و پروفیل تقویت کننده به روش اجزاء محدود مورد بررسی قرار گرفته است. مدلسازی اتصال چسبی با استفاده از حالت مود ترکیبی مدل ناحیه چسبنده و المانهای تماسی در نرم افزار المان محدود انسیس1 صورت گرفت. همچنین گفتنی است با توجه به وجود یک لایه چسب بین پروفیل تقویتی و ورق ساندویچی در پروسه ساخت آنها، به دلیل افزایش دقت، در مدلسازی المان محدود نیز یک لایه ماده چسب بین پروفیل و پانل ساندویچی برای اتصال اجزاء در نظر گرفته شده است. از جمله پارامترهای هندسی بررسی شده در این مقاله می توان به ضخامت لایه چسب و ضخامت پروفیل تقویت کننده بر رفتار جدایش در اتصال اشاره کرد.

اتصال چسبی، جدایش، پروفیل تقویت کننده، پانل ساندویچی، مدل ناحیه چسبنده.