تحلیل کمانش و ارتعاشات وابسته به اندازه در نانوصفحه مستطیل شکل با استفاده از تئوری تغییر شکل برشی مرتبه n ام بر مبنای تئوری غیرکلاسیک تنش کوپل اصلاح شده

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 582

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISME27_127

تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398

Abstract:

وجود اثرات اندازه در ابعاد نانو و تاثیر آن بر رفتار و خواص مکانیکی نانوساختارها بیانگر اهمیت بررسی پدیده مذکور در تبیین رفتار مکانیکی این دسته از مواد است. در این تحقیق، قصد بر آن است که کمانش و ارتعاشات نانوصفحه مرتبه n ام مستطیلی بر اساس تئوری تنش کوپل اصلاح شده مورد بررسی قرار گیرد . این تئوری به دلیل لحاظ اثر مقیاس اندازه، توانایی پیش بینی دقیق رفتار مکانیکی میکرو/ نانو صفحات را دارد. در تئوری اصلاح شده از یک پارامتر مستقل برای مدل کردن اثرات اندازه استفاده می شود. همچنین معادلات حاکم بر نانوصفحه مستطیلی بر اساس اصل همیلتون، استخراج و با روش ناویر برای شرایط مرزی تکیه گاه ساده حل شده است. نتایج حاکی از آن است که میزان نیروی بحرانی نانوصفحه مرتبه n ام تحت اثر نیروی دو محوره صفحه ای در جهت x وy، با افزایش نسبت پارامتر مقیاس طول به ضخامت نانوصفحه افزایش و با افزایش نسبت طول به ضخامت کاهش می یابد. همچنین میزان نیروی بحرانی کمانش بدون بعد نانوصفحه مرتبه n ام تحت اثر نیروی تک محوره در جهت x، با افزایش نسبت پارامتر مقیاس طول به ضخامت نانو صفحه افزایش و با افزایش نسبت طول به ضخامت نانوصفحه اندکی کاهش می یابد. علاوه بر این، فرکانس های بدون بعد مودهای مختلف نانوصفحه مرتبه n ام، با افزایش نسبت طول به ضخامت نانوصفحه کاهش می یابد. هنگامی که اثر پارامتر اندازه در نظر گرفته نشود؛ (تئوری کلاسیک) میزان فرکانس بدون بعد، ثابت و کمترین مقدار است و با افزایش اثر اندازه، فرکانس بدون بعد نیز افزایش پیدا می کند. میزان فرکانس بدون بعد، برای مود اول کمترین مقدار و برای مودهای بعد افزایش پیدا می کند.

Keywords:

تئوری تنش کوپل اصلاح شده , نانو صفحه مرتبه n ام , روش حل ناویر

Authors

مجید اسکندری شهرکی

دانشجوی دکتری، مهندسی هوافضا، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

محمود شریعتی

استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

بهروز حسنی

استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

محسن حیدری بنی

دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.