مدل سازی و کنترل سیستم تهویه مطبوع یک ساختمان مسکونی با هدف کاهش مصرف انرژی

با توجه به افزایش چشمگیر مصرف انرژی در دنیا و پیامدهای ناشی از آن مانند کاهش منابع سوخت و آلودگی زیست محیطی، کاهش میزان مصرف انرژی در بخشهای مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بخش عمدهای از مصرف انرژی در سیستم تهویه مطبوع ساختمانها اتفاق میافتد، بنابراین عدم کارایی مناسب این سیستمها و یا سیستمهای کنترلی مربوط به آن و یا هدررفت انرژی تولید شده توسط این سیستمها به دلیل طراحی نادرست ساختمان از نظر مصالح استفاده شده و یا جهت گیری در بسیاری از ساختمانهای فعلی، منجر به هدررفت وسیع انرژی میشود. در این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از مصالح مختلف ساختمانی بر میزان مصرف انرژی و استفاده از روش کنترل فازی به منظور کنترل سیستم تهویه مطبوع ساختمان با هدف حفظ شرایط آسایش و ارزیابی تاثیر آن بر کاهش مصرف انرژی پرداخته شده است. به منظور بررسی انرژی بایستی مدل ساختمان مورد مطالعه در نرمافزارهای تحلیل انرژی ایجاد و با استفاده از قبوض ساختمان راستی آزمایی شود. در گام بعدی با استفاده از کنترل کننده فازی، میزان مصرف انرژی با حفظ شرایط آسایش افراد ساکن و کیفیت هوا بررسی میشود.

Keywords:

مدلسازی ساختمان , کاهش مصرف انرژی , شرایط آسایش , کنترل کننده فازی