بررسی و مدلسازی میزان رقیق شدن در فرآیند روکش کاری لیزری

روکش کاری لیزری یکی از روشهای بهبود خواص سطحی مواد است. این روش توانایی ایجاد لایه ای سخت و مقاوم به سایش را در هر ناحیه ی دلخواه از قطعه کار دارد. میزان رقیق شدن روکش ایجاد شده با ماده زمینه به صورت درصد نفوذ ماده ی زمینه به لایه ی روکش تعریف میشود، گرچه ورود کمینه مقداری از ماده ی زمینه در لایه ی روکش، برای ایجاد اتصال مطمئن بین روکش و زمینه ضروری است، نفوذ بیش از حد این ماده در روکش نیز مطلوب نیست.این تحقیق به روکش کاری سطح آلیاژ اینکونل 718 با استفاده از پودر تنگستن کارباید و شبیه سازی آن به روش المان محدود می پردازد. بهینه سازی پارامترها جهت دستیابی به پوشش بهینه به کمک طراحی آزمایشات اجرا شده، بدین ترتیب پیشبینی روکش های بهینه، بدون صرف هزینه های بالا محقق شده است. نتایج تحلیل عددی فرآیند روکشکاری با داده های تجربی مقایسه و صحه گذاری شده، میزان رقیق شدن روکش و اثرات تنشهای پسماند در زیر لایه به کمک روش المان محدود تحلیل شده است. مجموعه نتایج عددی و آماری نشان میدهد که مهمترین پارامترهای فرآیند روکش کاری لیزری که تاثیر زیادی روی ابعاد حوضچه مذاب دارند عبارتند از توان لیزر و سرعت روکش کاری، که اولی تاثیر مستقیم و دومی تاثیر معکوس بر ابعاد حوضچه مذاب دارد.

Keywords:

روکش کاری لیزری , روکش کاری به کمک لیزر , آباکوس , روش پیش-نشانی