واناند عیسی جان - کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند، دماوند
رضا رزاقی - استادیار، گروه مهندسی مکانیک و هوافضا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار

نیروگاه های دودکش خورشیدی از جمله نیروگاه هایی هستند که ساختار آنها را جمع کننده های خورشیدی، دودکش و توربین هایی که در ابتدای دودکش قرار داده می شوند تشکیل میدهند. هدف از این بررسی مدلسازی عددی یک نمونه نیروگاه دودکش خورشیدی ساخته شده در دانشگاه تهران و بررسی پارامترهای هندسی موثر بر افزایش سرعت جریان هوا درون آن است. مدلسازی عددی به صورت دوبعدی و بر مبنای روش حجم محدود و مدل اشفتگی کا-اپسیلون استاندارد بدر شبکه بهینه در نرم افزار مهندسی انسیس فلوئنت 15 انجام گردیده است. نتایج عددی تطابق خوبی را با حداکثر اختلاف 6 درصد نسبت به نتایج تجربی نشان می دهد. نتایج نشان می دهد که با افزایش ارتفاع دودکش، شعاع جمع کننده و ارتفاع جمع کننده و کاهش شعاع دودکش می توان به سرعت های بیشتر در این مدل دست یافت که نتیجه آن بهبود کارایی این مدل نیروگاه است. همچنین، از میان پارامترهای مورد بررسی، افزایش شعاع جمع کننده و کاهش شعاع دودکش نقش بیشتری را در افزایش سرعت جریان هوا داخل برج دودکش خورشیدی ایفا می کنند. نتایج این تحقیق می تواند در بهینه سازی قسمت های مختلف نیروگاه نظیر توربین ،جمع کننده و برج تاثیر بسزایی را داشته باشد.

دودکش خورشیدی، انرژیهای نو، مدلسازی عددی، انتقال حرارت جابجایی ازاد