مطالعه تجربی تاثیر سیال ویسکوالاستیک بر پدیده کاویتاسیون پمپ گریز از مرکز

در این مطالعه تاثیر سیالات ویسکوالاستیک1 بر پدیده مخرب کاویتاسیون در یک پمپ سانتریفیوژ مورد بررسی قرار گرفته است. در این آزمایش از محلول های آبی پلی آکریل آمید با غلظت های مختلف 100، 200 و 400ppm در دمای اتاق به عنوان سیالات ویسکوالاستیک مورد استفاده قرار گرفته شده است. بررسی کاویتاسیون با استفاده از تجزیه و تحلیل منحنی های مشخصه پمپ برای محلول ها انجام گرفته شده و با سیال آب مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که محلول های پلیمری به طور چشمگیری بر پدیده کاویتاسیون تاثیر می گذارند. شروع کاویتاسیون در مورد محلول های پلیمری به تعویق افتاده و این اثر در غلظت های بالاتر از محلول بیشتر می باشد. همچنین، محلول های پلیمری تازه، در مقایسه با آب شیرین، عدد کاویتاسیون بحرانی را کم کرده اند. علاوه بر این، کمترین عدد کاویتاسیون بحرانی در غلظت پلیمری بالاتر اتفاق می افتد. در مقابل، هنگامی که محلول پلیمری تخریب می شود، عدد کاویتاسیون بحرانی افزایش می یابد. در نتیجه با گذشت زمان محلول پلیمری دچار شکست مولکولی شده و خاصیت ویسکوالاستیکی آن کاهش می یابد. با این وجود عدد کاویتاسیون بحرانی محلول تخریب شده در مقایسه با آب کمتر بوده است.

Keywords:

پمپ سانتریفیوژ , محلول های پلیمری ویسکوالاستیک , کاویتاسیون