صدیقه ثابت خواه فومنی - کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه آزاد رشت، آموزش و پرورش شهرستان فومن
عباس اخوان خداشهری - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، آموزش و پرورش شهرستان فومن
سمیه فرج پور کمسری - کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه آزاد رشت، آموزش و پرورش شهرستان فومن

تعلیم و تربیت، اگر به دنبال پرورش انسان های رشد یافته باشد، که هست، ناچار باید مساله رشد اجتماعی را به عنوان یکی از زمینه های فعالیت خود مورد ملاحظه قرار دهد. بدون شک اهمیت و نقش نهاد خانواده به عنوان اولین جایگاه اجتماعی و مهمترین عامل تعیین کننده رفتار کودکی بر کسی پوشیده نیست. پژوهشگران نشان داده اند که در بین عوامل مختلف رشد اجتماعی و ذهنی کودکان و نوجوانان، شیوه های فرزندپروری والدین، از مهمترین و ساده ترین عوامل محسوب می شود. سبک های فرزندپروری روش هایی هستند که والدین در برخورد با فرزندان خود اعمال می کنند . این سبک ها در شکل گیری و رشد شخصیتی و رفتاری آن ها تاثیر فراوان و عمیقی دارد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطه سبک های فرزند پروری مادران در پیش بینی مهارت های اجتماعی دانش آموزان می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی است. جامعه آماری انتخاب شده دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان فومن می باشند، که تعدادشان 380 دانش آموز می باشد و 200 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه (شیوه های فرزند پروری بامریند، 1973)، مهارت اجتماعی ماتسون و همکاران، 1983)، استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد سبکهای فرزندپروری سهل گیرانه و استبدادی با مهارت های اجتماعی رابطه منفی و معنادار دارند ( 0 / 01> P). همچنین سبک فرزندپروری اطمینان بخش با مهارت های اجتماعی رابطه مثبت و معنادار دارد ( 0 / 05> P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سبک فرزندپروری اطمینان بخش به صورت مثبت قادر است 5 درصد تغییرات مهارت های اجتماعی دانش آموزان را پیش بینی کند ( 0 / 01> P).

سبک فرزندپروری، مهارت اجتماعی