بازتاب ادب عامه با محوریت لالایی در ادبیات کودک

لالایی یکی از جلوه های فرهنگ عامه است که به دلیل زمینه و کاربرد آن با عاطفه و تخیل پیوندی تنگاتنگ دارد و در میان تمام اقوام و ملل نمونه های آن یافت میشود. این امر فرهنگی در واقع پل ارتباطی بین مادر و کودک است و به این ترتیب کودک آرام آرام با واژه ها آشنا میشود و کمکم مفاهیم را درمییابد. این واژه های ساده و سخنانی که گاه خالی از معنا و مفهوم پیچیده است، با چنان عشق و علاقه و سرشار از مهر بر زبان مادر جاری میشوند که گوش کودک را مینوازند و بر جان و دل او اثر میگذارند و او را آرام آرام به نقطه ای میرسانند که به آرامش روانی دست یابد لالایی متناسب با گروه سنی کودک و نوجوان به همراه قصههای مربوط به هر مثل با هدف دستیابی به زندگی بهتر برای کودکان با تکیه بر تجربیات پیشینیان و آشنایی بیشتر کودکان و نوجوانان با باورها، آرزوها، شادیها و غمها و شکست ها و پیروزی های مردم ایران زمین با خواندن و شنیدن قصه های هرمثل با آیین ها ملت خود آشنا میشوند. در این مقاله که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است برآنیم که به بازتاب ادب عامه با محوریت لالایی در ادبیات کودک بپردازیم. یافته های پژوهش نشان میدهد که کودکان با خواندن لالایی ها آن ضمن سرگرم شدن، با ادبیات شفاهی سرزمین خود نیز آشنا میشوند

Keywords:

فولکلور , ادب شفاهی , ادبیات کودک , لالایی.