شرح یک غزل از بیدل دهلوی بر اساس روش تفسیری جامعنگر

ادبیات فارسی مشحون از آثار و متون ارزشمندی است که استادان ادب فارسی در دوره-های مختلف در پی شرح و تفسیر این متون بوده اند. اما به طور کلی این شروح غالبا مجموعه ای از لغات، اصطلاحات، ترکیبات و صورخیال است که همهی این اجزا به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته اند نه در ارتباط با هم و به صورت منسجم. این در حالی است که شرح کامل و فهم درست از متن زمانی حاصل میشود که همهی اجزای متن در ارتباط با هم و در بافت متن بررسی شود. مقالهی حاضر بر آن است تا ضمن معرفی سطوح مختلف شرح یک متن، غزلی از بیدل دهلوی، شاعر بزرگ سبک هندی، را از این منظر مورد بررسی قرار دهد و عوامل انسجامی ابیات این غزل راکه کاملا در ارتباط با جهان بینی این عارف بزرگ است، بیان کند.

Keywords:

شرح , متن , بیدل دهلوی , وحدت وجود , غزل