مهدی رضایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
فهیمه عرشی - گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشکده ادبیات،دانشگاه سلمان فارسی کازرون

عینی نویسی نوعی سبک نگارشی می باشد که نویسنده با حواس پنج گانه محیط اطراف را درک کرده وعینا آن را در نوشته بازتاب می دهد و هدفش ارائه اطلاعات واقعی ومستند می باشد .نویسنده از دریچه ی ذهن و خیال وارد نمی شود و احساسات شخصی را در آن بروز نمی دهد. با توجه به این ویژگی ها و نیاز به دقت در نوشتن، این پژوهش به آشکار سازی میزان دقت وحساسیت نویسنده در امر عینی نویسی و ترسیم واقعیات حس شده عینی در نوشته می پردازد. در پی بررسی های انجام شده میزان توجه نویسنده در مشاهده کردن و درک مکان های توصیفی از جمله فاصله ها ،انواع جنس، رنگ ها، صداها، بوها، مزه ها، اشکال چیزی، نور وانواع درجات آن، زمان رویدادها و گذر زمان،درک دماهای مختلف، حرکت ها، نگاه به گذشته و پیش بینی آینده چیزی و مشخص کردن زمینه توصیفی نویسنده در امر توصیف که ممکن است جز به کل باشد یا برعکس پرداخته شده است. با کنکاش در سبک نگارش آل احمد و سیمین دانشور و دقت در نمونه ها وانواع آن مشخص شد این دو نویسنده به موارد عینی در زمینه توصیف دقت بسیار زیادی داشته اند.

عینی نویسی، مدیر مدرسه، جزیره سرگردانی، مقایسه