دانیال محمدزاده شادمهری - کارشناس ارشد عمران-مکانیک خاک و پی، مدرس دانشگاه فنیوحرفه ای دانشکده فنی شهید منتظری
نادر کربلائی زاده - دانشجوی دکتری عمران-راه و ترابری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر
علی صباغ مقدم - دانشجوی دکتری عمران-مکانیک خاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
حمیدرضا کواکبی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-مکانیک خاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

حفاری در مناطق شهری امری پیچیده و مخاطره آمیز است. یکی از مسائل مهم در حین عملیات ساخت تونلهای مترو بررسی تاثیر مراحل حفاری بر نشست سطح زمین و مهار آن است. برای این منظور غالبا از انواع مختلف روشهای حفاری مکانیزه استفاده میشود و در نتیجه به میزان بلقا توجهی جابجاییهای ناشی از حفاری تونل کاهش می یابد. در پژوهش پیشرو بخشی از مسیر یک تونل قطار شهری که از زیر یک تقاطع غیرهمسطح عبور میکند، بررسی شده است. ظرفیت بابری شمع های اسلب پل روگذر با کمک روابط مربوطه محاسبه و سپس مدلسازی توده خاک با نرم افزار Plaxis 3D انجام پذیرفت. عمق پیشنهادی احداث تونل توسط شرکت مشاور18 متر میباشد. با توجه به مشکلات حفاری، حضور شمعهای پل روگذر در نزدیکی تونل و تجربیات گذشته از عمق 14 متری به عنوان گزینه جایگزین استفاده شده است. تحلیلهای انجام شده برای هر دو عمق 14 و 18 متری نشان داد که جابجائی ایجاد شده در هردو عمق تقریبا یکسان است. از طرف دیگر تاثیرگذاری تونل بر ظرفیت نوک شمعهای پل در عمق 18 متری بیشتر از عمق 14 متری است. لذا عمق پیشنهادی توسط نگارندگان، 14 متری، گزینه مناسبتری از عمق پیشنهادی اولیه، 18 متری، میباشد.

تونل، حفاری مکانیزه، مدلسازی، Plaxis، بهینه سازی