رضا نورزاد - دانشیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
زهره هاتفی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

به دلیل ویژگیهای مهندسی نامطلوب خاکهای رسی و هزینه های انتقال خاک مناسب، معمولا بهسازی این خاکها در محل ضرورت پیدا می-کند. تثبیت شیمیایی یکی از روشهای بهسازی خاک است. استفاده از آهک در اصلاح و تثبیت خاک سابقه ای طولانی دارد که به طور گسترده توسط پژوهشگران گزارش شدهاست. از طرفی به علت کمبود منابع طبیعی و افزایش هزینه زمین نیاز جدی به شناسایی روشهای استفاده مجدد از زباله های صنعتی وجود دارد. پروژه های اخیر نشان داده اند که استفاده موفقیت آمیز از زباله برای تثبیت خاک میتواند منجر به صرفه جویی در هزینه-های ساخت و ساز شود. پسماند کاربید کلسیم محصول زائد کارخانه های تولید گاز استیلن میباشد که غنی از Ca(OH)2 است. از آنجایی که خاکهای رسی حاوی مقدار زیادی مواد پوزولانی طبیعی میباشند، این ماده میتواند به عنوان یک تثبیتکننده برای بهبود مقاومت آنها به کار رود. در پروژه های بزرگ بهسازی، به دلیل حجم بالای عملیات خاکی امکان تراکم خاک بلافاصله پس از مخلوط کردن خاک و تثبیت کننده وجود ندارد و این تاخیر زمانی بر ویژگیهای تراکم آن تاثیر میگذارد. در این پژوهش خاک رسی با درصدهای مختلف پسماند کاربید کلسیم تثبیت میشود و تراکم آن پس از دو تاخیر زمانی متفاوت 1 و 24 ساعت انجام میگردد. نتایج نشان میدهد که افزایش زمان تاخیر منجر به کاهش حداکثر وزن مخصوص خشک و افزایش رطوبت بهینه میگردد.

تثبیت، پسماند کاربید کلسیم، تراکم، تاخیر زمانی