یاسر شوکتی کندری
الناز صفرپور

پتانسیل فروپاشی تدریجی وضعیتی است که در آن گسیختگی یک عضو سازه ای، منجر به شکست اعضای مجاور آن و فروریزشهای متوالی جزیی و حتی کلی ساختمان میگردد. با حذف اعضای بحرانی سازه بر اثر حوادث عمدی (حملات تروریسمی، انفجار) و یا غیرمترقبه (زلزله) در موقعیتهای مختلف پلان، ساختمان آسیب پذیری متفاوتی در برابر فروپاشی تدریجی خواهد داشت. بر این اساس سعی شده تا در این پژوهش با معرفی و بررسی فروپاشی تدریجی به عملکرد سازه ها در برابر آن پرداخته و با یافتن نقاط بحرانی از نتایج بدست آمده در جهت افزایش ایمنی و کاهش خسارات جانی و مالی استفاده شود. به این منظور دو تیپ ساختمان 5 و 10 طبقه با سیستم قاب خمشی بتنی متوسط با تحلیل دینامیکی غیرخطی - تاریخچه زمانی با استفاده از نرم افزار SAP2000 V19 انجام شده است. نتایج نشان می دهد با افزایش شدت خطر پهنه بندی مقادیر ظرفیت سازه تاثیر چشمگیر نداشته اما با افزایش تغییرات پهنه بندی عملکردهای ستونهای بحرانی تحت تاثیر قرار میگیرد و همچنین ظرفیت سازه در حالت حذف ستون در حالت ستون گوشه مقادیر بیشتری را نشان داده و عملکرد سازه را بحرانی تر میکند.

فروپاشی تدریجی، قاب خمشی فولادی با مهاربند همگرا، حذف ستون، انفجار.