اکرم خسروگردی - کارشناس ارشد ریاضی، دبیر ریاضی شهرستان شاهرود و عضو گروه توسعه فرهنگ درس پژوهی و نظارت و راهنمایی آموزشی استان سمنان

با توجه به روند دنیای امروزی اصلاح و بهبود شیوه های آموزشی امری اجتناب ناپذیر است. یکی از روش-های علمی تازه برای استفاده معلمان از تجارب آموزشی یکدیگر، درس کاوی است. در پژوهش حاضر پس از بررسی موضوعات مهم و چالش انگیز کتب ریاضی دوره اول متوسطه، موضوع آموزش مبحث جمع بردارها از پایه هشتم انتخاب شد و به طراحی آموزشی و اجرای آن با دو بار تدریس، اصلاح و بازاندیشی، با حضور دو گروه دانش آموزان پایه هشتم در کلاس واقعی درس پرداخته شد. فرایند تدریس اول به صورت متداول و رایج و صرفا بر مبنای انجام فعالیت ها و کار در کلاس های کتاب صورت پذیرفت. تدریس دوم با تغییراتی در روند یاددهی و مبتنی بر کاوشگری، با روش 5E یا 5ب انجام شد. نتایج به دست آمده از مشاهده عملکرد دانش آموزان توسط معلم، ناظران و همچنین نظرسنجی کتبی از دانش-آموزان دو گروه نشان داد که شیوه تدریس به روش کاوشگری برای دانش آموزان جذاب بوده است و کلاس از نشاط کافی برخوردار بوده و در تمامی مراحل تدریس دانش آموزان توجه و حضور ذهن خوبی داشته اند و اکثر آن ها در گروه خود فعال بوده اند و حل مساله آنان را به خوبی درگیر کرده است. پس از برگزاری آزمون مشترک بین دو گروه، میانگین نمرات گروهی که به شیوه کاوشگری تعلیم دیده اند 1.45 بیشتر از گروه دیگر بوده است. فعالیت های طراحی شده زمینه بروز خلاقیت را به دانش آموزان داده است و تدریس انجام شده قابل قبول است. با توجه به کسب نتیجه مطلوب و رضایت اکثریت دانش آموزان، اصلاحات طرح درس، مثبت ارزیابی شد و نتایج در اختیار سایر همکاران محترم قرار گرفت و انتشار نتایج حاصل، مدنظر قرار گرفت.

درس، کاوی، جمع بردار، کاوشگری، درس پژوهی.