ارزیابی صدمات چوبکشی مکانیزه بر روی زادآوری و توده باقیمانده (مطالعه موردی طرح جنگلداری چمستان)

بهره برداری از جنگل، اگر چه به عنوان نیازی بیولوژیک، عملی ضروری و در عین حال اقتصادی است اما به هر روشی که باشد صدماتی را به جنگل وارد میآورد از جمله آنها خسارت به توده باقیمانده و زادآوری است. با توجه به اعمال شیوه جنگلداری نزدیک به طبیعت برای جنگلهای شمال و پراکندگی برداشت در این شیوه کاهش آسیبهای وارده به توده سرپا و زادآوری در حین عملیات خروج چوب (حمل و نقل اولیه) به صورت مکانیزه اهمیت بیشتری پیدا میکند. لذا این مطالعه در پارسل 22 سری 2 طرح جنگلداری چمستان به منظور ارزیابی میزان خسارت وارده به زادآوری و توده باقیمانده در اثر چوبکشی مکانیزه (اسکیدر) انجام شده است. شیوه جنگل شناسی تک گزینی با شبکه آماربرداری 100*50 متر و روش تصادفی سیستماتیک به تعداد 112 قطعات نمونه دایرهای شکل یک آری برای بررسی صدمات زادآوری و 5 آری برای صدمات توده باقیمانده در دو مرحله قبل از چوبکشی و بعد از چوبکشی مکانیزه مشخص و پیاده گردید. نتایج نشان داد که صدمات چوبکشی مکانیزه بر مراحل رویشی نهال، شل و خال به ترتیب 13/23، 15/19 و 12/69 درصد و بر توده باقیمانده 6/4 درصد می باشد. همچنین صدمات وارد بر کل زادآوری در اثر چوبکشی مکانیزه 13/35 درصد تعیین شد.

Keywords:

بهره برداری جنگل , چوبکشی , مکانیزه , صدمات , زادآوری , توده باقیمانده ,