بیدا دهقانی - دانشجوی کارشناسی ارشدعمران مدیریت منابع آب،دانشگاه آزاد رودهن
مریم فراهانی - استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد رودهن
بابک امین نژاد - استادیاردانشکده فنی مهندسی عمران منابع آب،دانشگاه آزاد رودهن

دشت ورامین از آبخوان هایی است که با ناپایداری مواجه است . دشت ورامین با مساحتی بیش از 130 هزار هکتار حدود 60 هزار هکتار آن جزء اراضی کشاورزی است. کم بودن منابع آب سطحی، حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق منجر به افت سطح آب زیرزمینی و نشست زمین در منطقه گردیده و لزوم بکارگیری مدیریت صحیح منابع آب را ضروری می نماید. تحقیق حاضر به هدف بررسی وضعیت منابع آب دشت ورامین و چالش های مدیریتی آن و ارایه سناریو مناسب جهت مدیریت و برنامه ریزی یکپارچه منابع آب سطحی و زیرزمینی انجام گرفت. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. لذا با گردآوری آمار و اطلاعات مورد نیاز از مراجع معتبر و تحلیل یافته، وضعیت منابع آب سطحی و زیر زمینی در دشت ورامین بررسی و با توجه به نقاط ضعف موجود و مولفه های موثر بر آن، سناریو مدیریتی مناسب ارایه گردد. نتایج نشان دادکه بالاترین تراز آب زیرزمینی مربوط به مناطق شمالی و کمترین آن مربوط به مناطق جنوب شرقی دشت است که نشانگر بالا بودن برداشت آب جهت مصارف کشاورزی است. بطوری که افت سطح آب زیر زمینی میانگین 1,09 متر بر سال می باشد. همچنین نرخ بالای تبخیر (میانگین سالانه 2268/124میلی متر) منجر به هدر رفت منابع آب سطحی شده و با توجه به اینکه بیشترین بارندگی در فصول کم مصرف آب جهت کشاورزی انجام می گیرد و حجم 33 میلیون مترمکعبی محاسبه شده با قابلیت تغذیه به آبخوان نتیجه گیری گردید، سناریو تغذیه مصنوعی بهترین راهکار در مناطق مرکزی دشت همراه با بکارگیری شیوه های نوین کشت و آبیاری اراضی جهت کاهش نرخ هدر رفت آب می باشد.

مدیریت یکپارچه، آب زیرزمینی، پخش سیلاب، تغذیه مصنوعی