پریسا کهخامقدم - دانشجوی دکتری گروه آموزشی علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین بانژاد - دانشیار گروه آموزشی علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

با افزایش محدودیت منابع آب، استفاده از پساب تصفیه خانه های فاضلاب، به عنوان یک منبع آب نامتعارف و تنها منبع پایدار آب، برای آبیاری کشاورزی، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک مورد توجه قرار گرفته است. استفاده مجدد از فاضلاب در منطقه مورد مطالعه این تحقیق به منظور تامین نیازهای روز افزون آب امر مهمی تلقی میشود. در این پژوهش پساب تصفیه خانه فاضلاب شهر زابل به منظور بررسی کیفیت و قابلیت استفاده آن در کشاورزی وفضای سبز مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور برخی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی پساب تصفیه خانه ی فاضلاب شهرستان زابل با استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران مقایسه شد. نتایج نشان داد میانگین پارامترهای BOD، COD، PH ، TSS، کلیفرم، کدورت، نماتد تعداد و نیترات با استاندارد سازمان محیط زیست ایران در زمینه استفاده مجدد از پساب مطابقت دارد. از میان پارامترهای کیفی مورد بررسی EC و SAR از مقادیر استاندارد پساب تصفیه شده برای استفاده مجدد در کشاورزی و نیز پارامترهای کیفی EC، SAR و COD از مقادیر استاندارد پساب تصفیه شده برای استفاده مجدد در فضای سبز بیشتر میباشند. لذا استفاده مجدد از این پساب نیازمند برنامه ریزی دقیق و با در نظر گرفتن اثرات زیستمحیطی و بهینه سازی کیفیت آن جهت استفاده در مصارف خاص امکان پذیر میباشد. بنابراین فاضلاب تصفیه شده این شهرستان را تنها در صورت اعمال مدیریت صحیح میتوان برای مصارف کشاورزی و فضای سبز پیشنهاد نمود.

آب نامتعارف، فاضلاب شهری، استفاده مجدد