فرصت ها و چالش های توسعه پرورش ماکروجلبک های دریایی

برآورد نشان می دهد با توجه به روند فعلی رشد جمعیت، برای تامین غذای مورد نیاز در سال 2050 میلادی تولیدات غذا باید به دو برابر افزایش یابد. همان طور که نگاه ما به سمت افزایش پتنسیل دریاها واقیانوس ها برای تامین منابع مورد نیاز برای حفظ زمین می باشد، وظیفه ی ما حفاظت وکمک به دریاها و اقیانوس ها به منظور بهبود وضعیت اقتصادی، جامعه و محیط زیست نیز می باشد. پرورش ماکروجلبک های دریایی ظرفیت بالایی برای تامین مواد مغذی برای مصارف انسانی دارد. مزارع اقیانوسی در مقایسه با مزارع خشکی به دلیل عدم نیاز به آب شیرین و زمین و کود که از عوامل منفی در کشاورزی کنونی هستند، نسبت به کشت خشکی بهتر است. علاوه بر تامین غذا، جلبک های دریایی می توانند یک ماده اولیه قابل زیست توده، برای تولید سوخت های زیستی وتولید خوراک جانوران استفاده شوند. اما جنبه های مفهومی و علمی برای انجام این موارد چیست چالش های موردنظر در این بخش شامل در دسترس سازی، دلپذیری ومقرون به صرفه ساختن محصولات ماکروجلبک های دریایی برای میلیاردها انسان، برطرف ساختن هرگونه شک وتردید در زمینه کیفیت محصولات جلبکی، توسعه پرورش، براشت وسیستم های حمل ونقل وایجاد فضای لازم برای مزارع پرورشی می باشد.

Keywords:

پرورش جلبک , آب های ساحلی , امنیت غذایی , توسعه پایدار