امکان سنجی ظرفیت های گردشگری صنعتی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس

امروزه توریسم به قدری در توسعه اقتصادی، اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نامیده اند و پیش بینی می گردد در سال 2020 یک میلیارد نفر به سفر بپردازند. که این اعداد به دلیل تاثیر مثبتی که در ایجاد اشتغال و کارآفرینی، تعامل فرهنگی و رونق اقتصادی دارد، از اهمیت خاصی برخوردار است. گردشگری صنعتی، نوعی از گردشگری است که در آن گردشگر برای بازدید از مراکز صنعتی به سفر می پردازد. به نظر می رسد که منطقه خلیج فارس (منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس) جذابیت های لازم در جهت جذب گردشگر صنعتی را دارا باشد. اما مسئله این است که با توجه به پتانسیل موجود، تعداد گردشگرانی که به این منطقه سفر می نمایند، اندک است. لذا در این تحقیق بعد از پرد اختن به مباحث نظری گردشگری صنعتی به عنوان راهکاری در جهت جذب گردشگر در نهایت به جایگاه و قابلیت های توریسم صنعتی منطقه خلیج فارس پرداخته و براساس یافته ها، راهکارهایی نیز درجهت بهبود وضعیت گردشگری منطقه عسلویه پیشنهاد گردید. روش تحقیق در این پژوهش، از نوع تحلیلی-کاریردی است. بر اساس یافته های تحقیق S.W.O.T در صورت مدیریت صحیح، منطقه خلیج فارس دارای (عسلویه) پتانسیل لازم جهت جذب گردشگر صنعتی می باشد.

Keywords:

گردشگری صنعتی , عسلویه , SWOT , مراکز صنعتی