عقیل گنخکی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
طیبه گنخکی - کارشناسی ارشد آموزش محیط زیست

امروزه مفهوم تاب آوری به عنوان رویکرد غالب به منظور کاهش آسیب پذیری ابعاد مختلف جوامع انسانی نظیر منابع موجود، نواحی ساحلی و مناطق حفاظت شده در برابر تهدیدهای روزافزون ناشی از مخاطرات طبیعی و انسانی در نظر گرفته شده است. مناطق حفاظت شده به دلیل دارا بودن غنا و ارزش دوچندان زیست محیطی ونیز منبع زنده ژنوم مختلف گیاهی و جانوری در حفظ پایداری اکوسیستم های جانوری و گیاهی مناطق مختلف ملی و جهانی اهمیت ویژه ی دارد و در همین راستا منطقه حفاظت شده ی مند با اکوسیستم آبی- خاکی و پارک ملی نخیلو به عنوان محدوده ی موردمطالعه در نظر گرفته شده است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیل و باهدف افزایش تاب آوری اکوسیستم های حساس در برابر تغییرات اقلیمی و تعیین استراتژی های بهینه به منظور کاهش آسیب پذیری این مناطق، با استفاده از روش تحلیلی و برنامه ریزی سوات و نیز استفاده ازنظر خبرگان و فعالان زیست محیطی صورت پذیرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، استراتژی حال حاضر محدوده ی موردمطالعه به صورت تهاجمی است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، می بایست اقداماتی نظیر افزایش تجهیزات و تاسیسات لازم، نیروی انسانی متخصص، جذب سرمایه های مالی، فعال سازی تشکل ها و انجمن های زیست محیطی و داوطلب در اولویت قرار گیرد. نتایج این پژوهش را میتوان در افزایش تاب آوری مناطق حفاظت شده و پارک های ملی مختلف استانی و ملی مورداستفاده قرارداد.

اکوسیستم های حساس، تاب آوری، تغییرات اقلیمی، منطقه حفاظت شده ی مند، پارک ملی نخیلو