بررسی رفتار تصادفی بزرگراه و تاثیر کنترل رمپ در آن

کنترل رمپ یکی از موثرترین استراتژی های مدیریتی بزرگراه ها است و در برخی موارد مزایای بسیاری را به همراه دارد مانند: افزایش خروجی در گلوگاه ها، کاهش زمان سفر، کاهش نرخ تصادفات و غیره. کنترل رمپ شامل دو محدودیت متقابل است: ظرفیت بزرگراه و طول رمپ. پیاده سازی و ارزیابی کنترل رمپ نشان می دهد که این دو محدودیت نمی توانند موفق باشند. در این تحقیق دو روش برای حل این مشکلات در بحث ظرفیت ارائه شده است. روش اول برآورد ظرفیت لحظه ای برای رسیدگی به کمبود ظرفیت ثابت است. وقتی تراکم شروع می شود، استفاده از ظرفیت عملی متغیر توصیه می شود. این موضوع با استفاده از روش میانگین متحرک بر اساس ترافیک فوری محاسبه شده است. روش ترکیبی با استفاده از نرم افزار شبیه سازی میکروسکوپی AIMSUN بر روی سنجش منطقه طبقه بندی شده( Stratified Zone Metering ) ( SZM ) آزمایش شده است. روش دوم استراتژی پیشنهادی محدود کردن احتمال برای کنترل رمپ است. در ابتدا این مسئله با مطالعه تابع چگالی احتمالی برای ظرفیت تحت شرایط جریان مختلف طی مسیر انجام شد. تحقیقات نشان داد که توزیع ظرفیت فوری در محدوده اشغال و تراکم یک توزیع احتمال طبیعی است. در این روش مقدار ظرفیت به صورت پویا بر اساس شرایط ترافیکی لحظه ای و احتمال قابل قبول در میزان ریسک معین، تغییر می کند. برای ارزیابی کارایی محدودیت ظرفیت تصادفی پویا، یک روش برای الگوریتم ZONE مورد استفاده و از طریق شبیه سازی میکروسکوپی مورد آزمایش قرار گرفت.

Keywords:

ظرفیت عملیاتی بزرگراه , کنترل رمپ , محدودیت احتمال , رفتار تصادفی