رضا بهراد - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی
ابراهیم عبدی اقدم - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی
هادی غائبی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی

مزایا و معایب استفاده از دو سوخت بنزین و گازطبیعی بصورت تکی موضوع چالش محققان در توسعه ی موتورهای اشتعال جرقه ای است. با این نگاهکه استفاده از ترکیب دو سوخت در موتور میتواند به مزیت بهبود در وقوع کوبش و دوری از آن در حین حضور غالب بنزین در ترکیبب بیافزاید درکار حاضر ترکیب های مختلف 100%، 90%، 80% و 70% بنزین و مابقی گازطبیعی نامگذاری شده بصورت G80, G90, G100 و G70 با نسبت هم ارزی 1/0، نسبت تراکم 11 و سرعت 1800 د. د. د بطورتجربی در یک موتور اشتعال جرقه ای تک سیلندر پژوهشی مورد توجه قرار گرفت. پس از اخذ داده ها (400 سیکل پشت سرهم در هر آزمایش) در ترکیب ها و آوانس های مختلف پردازش لازم انجام گرفت و در آوانس های بهینه، عملکردکوبشی چهار ترکیب زوق مورد ارزیابی و مقایبه قرار گرزت. نتایج حاصله نشان داد که برای G100 در آوانس بهینه میانگین حداکثر دامنه ی نوسان فشار ((MAPO(Tot) و درصد سیکل های کوبشی، KC%، بترتیب حدود 0/289bar و 5/3% است و فاصله ی آوانس بهینه جرقه از آوانس آستانه ی کوبشی آن، Δθ، کمتر از یک درجه ی میل لنگ برآورد شد. با افزایش حضور گازطبیعی در ترکیب دو سوخت (MAPO(Tot و KC% کاهش محسوسی یافت بطوری که برای G80 مقادیر آنها بترتیب 0/156bar و 0/5% بود. همچنین با افزایش کسر گازطبیعی، Δθ بیشتر و در G70 به 4/5 درجه ی میل لنگ رسید.

ترکیبی سوز، بنزین، گازطبیعی، کوبش، موتور اشتعال جرقه ای