تاثیر غذای سالم بر فرزندان و آیندگان از دیدگاه علوم و قرآن

پس از تبیین قوانین حاکم بر وراثت صفات توسط مندل، نظریه ی او به عنوان قانونی مطلق در شیوه ی انتقال صفات از نسلی به نسل بعد، مورد قبول جوامع علمی قرار گرفت. با این حال پس از گذشت مدتی و با انجام مطالعات تکمیلی، مشخص گردید که الگوی انتقال بسیاری از صفات، از قوانین مندل تبعیت نمی کند. با اکتشاف ساختمان DNA توسط واتسون و کریک در سال 1953 میلادی، گمان می رفت که بسیاری از ابهاماتمربوط به مکانیسم های مربوط به انتقال صفات و ژن ها بر طرف خواهد شد. گرچه این اکتشاف، پرده از رازهای زیادی در انتقال مندلی و غیر مندلی ژن ها برداشت، اما هنوز توانایی توجیه برخی از الگوهای توارثی از جمله، انتقال ارثی اثر عوامل محیطی را نداشت. مشاهده شده بود که بعضی از عوامل محیطی مانند بعضی داروها یا عادات غذایی و حتی شرایط خاص زندگی، چه در انسان و چه در جانوران، می تواند بر نسل های آینده ی فردی که در معرض آنها قرار گرفته موثر باشد. به عنوان مثال افرادی که مادر بزرگ یا پدر بزرگ آنها در دوران قحطی زندگی کرده بوده اند، حساسیت بیشتری برای ابتلا به برخی بیماری های قلبی و عروقی و احتمال بیشتر به دنیا آوردن فرزندی با عقب ماندگی ذهنی داشته اند. امروزه گمان می رود که پاسخ احتمالی مربوط به نحوه ی انتقال این دسته از صفات، در شیوه ی سازماندهی ملکول DNA و ژن ها موسوم به تنظیمات اپی ژنتیک نهفته است. تنظیمات اپی ژنتیک، به دسته ای از تغییرات ملکول های همراه با DNA (مانند متیلاسیون DNA یا تغییرات شیمیایی در ساختمان هیستون ها) اطلاق می شود که بدون تغییر در ساختمان DNA ، میزان بیان و فعالیت ژن ها تنظیم می کنند. نظریه ی توارث بین نسلی صفات اپی ژنتیک، بیان می دارد که برخی از عوامل محیطی مانند غذای مصرفی، می تواند بر اطلاعات اپی ژنتیک اثر گذارد و این اطلاعات اپیژنتیک می تواند از نسلی به نسل های بعد انتقال یابد. این یافته ها در تطابق با احادیث شریفه و قرائن قرآنی است که رفتار و شیوه ی زندگی والدین را بر نسل موثر می دانند. از آن جمله می توان به حدیثی از امام صادق که فرمودند: کسب الحرام یبین فی الذریه. (اثر) درآمد حرام ، در نسل آشکار مى شود. اشاره کرد. همچنین اشاراتی قرآنی مانند آیه ی شریفه ی فانظر الى طعامک در ایه ی 259 سوره مبارکه ی بقره نیز می تواند موید همین موضوع باشد.