محمد رضا علی رمائی - دانشجوی رشته میکروبیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان
محمد ربانی خوراسگانی - دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

بیان مسئله: تقریبا 50 ٪ از جمعیت جهان به هلیکوباکتر پیلوری، آلوده هستند. مطالعات زیادی در شرایط آزمایشگاهی و بالینی در سرتاسر جهان در زمینه تاثیر فرآورده های زنبور عسل از جمله عسل و پروپولیس بر روی هلیکوباکتر پیلوری و تاثیر مستقیم این فرآورده ها بر روی این باکتری و یا تاثیر تقویت کننده آنها بر روی رژیم های دارویی رایج برای درمان این باکتری صورت گرفته است. هدف پژوهش: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عسل و پروپولیس بر روی باکتری هلیکوباکتر پیلوری و همچنین بررسی مکانیسم عمل این ترکیبات می باشد. روش و چگونگی انجام پژوهش: در این بررسی مطالعات مختلف انجام شده در زمینه تاثیر عسل و پروپولیس بر روی هلیکوباکتر پیلوری در شرایط آزمایشگاهی و بالینی مورد مطالعه قرار گرفته و مقایسه شده است. یافته ها و نتیجه گیری: عسل به عنوان یک مهار کننده قوی برای گاستریت و زخم معده عمل می کند. مطالعات بالینی نشان داده اند که عسل ترشح اسید معده را کاهش می دهد و به روند بهبود بیماری کمک می کند. نتیجه محتوای قند بالا و pH پایین در عسل تبدیل اکسیداتیو گلوکز به اسید گلوکونیک توسط گلوکز اکسیداز می باشد. این مکانیزم پراکسید هیدروژن را آزاد می کند که به عنوان عامل ضد باکتریایی عمل می کند. گلوکز اکسیداز همچنین بر روی فیبروبلاست ها و فعال کننده های سلول های اپیتلیال در جهت بهبود زخم های ناشی از هلیکوباکتر پیلوری عمل می کند. تاثیر ضد باکتریایی پروپولیس نیز در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. یکی از ترکیبات اصلی پروپولیس فنانیلل استر اسید کافئیک (CAPE) می باشد که دارای خواص ضد التهابی است. سلول های T ، بویژه سلول های +4CD ، نقش مهمی را در شروع گاستریت مرتبط با هلیکوباکتر پیلوری بازی می کنند . CAPE به عنوان سرکوبگر سلول های T عمل می کند.

هلیکوباکتر پیلوری، پروپولیس، گاستریت، پراکسید هیدروژن