ناصر حاسملی - دانشجوی کارشناسی ارشد، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

رشد سریع صنعت ساخت و ساز به معنای نیاز بیشتر به مواد ساختمانی است. سنگدانه ها از مواد اصلی تشکیل دهنده بتن هستند، که برداشت بیش از حد سنگدانه ها اخیرا ما را با مشکلاتی مواجه کرده است. در دنیای امروز بازیافت نخاله های ساختمانی و محصولات حاصل از تخریبات بتنی به منظور تولید سنگدانه های بتن دوستدارمحیط زیست و برداشت کمتر از معادن سنگی طرفداران زیادی پیدا کرده است. البته نباید نادیده گرفت که سنگدانه های بازیافتی حاصل از این روش به دلیل جذب آب و تخلخل بالا و همچنین اندودها و ملات های چسبیده به آنها نسبت به سنگدانه های طبیعی از مقاومت کمتری برخوردارند که عدم توجه به جوانب آن می تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند. امروزه از پوزولان ها به شکل وسیعی در پروژه های عمرانی به دلایل مختلف استفاده می شود. دلیل عمده استفاده از پوزولان ها در صنعت بتن سازی را می توان اینگونه تشریح کرد که صنعت ساخت سیمان که یک تولید کارخانه ای بوده یکی از اجزای تشکیل دهنده ای مهم بتن می باشد که تولید آن باعث انتشار بیش از حد گازهای گلخانه ای به ویژه گاز دی اکسید کربن در محیط زیست می شود که این موضوع به یک نگرانی عمده زیست محیطی تبدیل شده است. ما دراین مقاله با ارزیابی و بررسی آزمایش های انجام گرفته در دنیا می خواهیم مقاومت فشاری بتن حاصل از بازیافت نخاله های ساختمانی و استفاده از خاکستر بادی که یک پوزولان مصنوعی است، با بهبود و اصلاح درصد های بکار رفته به مقاومتی همانند بتن های معمولی، یا بیشتر از آن در مدت زمان بیشتر به مقاومت بتن های پرمقاومت که چیزی حدود 40mpa است برسیم.

بتن سبز، مقاومت فشاری بتن، خاکستر بادی، سنگدانه های بازیافتی، گاز دی اکسید کربن