بررسی آزمایشگاهی اثر استفاده از میکروسیلیس و متاکائولن بر مقاومت فشاری ملات ماسه سیمان آسفالتی نوع دو

با توجه به گسترش ساخت و ساز خطوط راه آهن سریع السیر در اکثر کشور های پیشرفته، اهمیت نقش ملات ماسه سیمان آسفالتی (CEAM) به عنوان تراز کننده و ماده مستهلک کننده انرژی و صدا در بین دال بستر و دال راه آهن مشخص می شود. بدین منظور مطالعات فراوانی در زمینه بررسی ویژگی های مقاومتی، خستگی، دوام و رئولوژیکی ملات ماسه سیمان آسفالتی صورت گرفته است. بعلاوه توسعه و ساخت نمونه های سازگار تر با محیط زیست این نوع ملات میتواند از اهمیت خاصی جهت جلوگیری هر چه بیشتر از تولید گاز های گلخانه ای ناشی از تولید سیمان برخوردار باشد. بر این اساس، مطالعه پیش رو به بررسی اثر جایگزینی درصدی از سیمان مصرفی داخل ملات ماسه سیمان آسفالتی با مواد پوزولانی میکروسیلیس و متاکائولن در مقادیر وزنی 5، 10 و 15 درصد بر روی مقاومت فشاری تک محوری (UCS) می پردازد. نتایج این مطالعه نشان داد که جایگزینی میکروسیلیس و متاکائولن در تمامی درصدهای جایگزینی ضوابط مقاومت فشاری آیین نامه کشور چین را برآورده می کند. همچنین جایگزینی درصدی میکروسیلیس و متاکائولن تا 10 درصد وزنی سیمان میتواند بیشترین مقاومت را بدست دهد که این افزایش مقاومت نسبت به نمونه شاهد برای میکروسیلیس و متاکائولن بترتیب 37 و 27 درصد در سن 90 روز می باشد. از این رو، استفاده از این مواد برای جایگزینی درصدی سیمان در این نوع ملات توصیه می شود.

Keywords:

ملات ماسه سیمان آسفالتی , پوزولان , میکروسیلیس , متاکائولن , مقاومت فشاری تک محوری