نرگس خوشحالپور - دانشگاه پیام نور واحد اهواز
علیرضا رازقی زاده - دانشگاه پیام نور واحد اهواز
مهدی صالح نژاد - شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب

در لایه های زیرین زمین، نفت خام بر روی آب شور قرار گرفته، لذا نفت خروجی از چاه ها، بندرت بدون درصدی از آب می باشد که بخاطر کاهش ضخامت لایه نفت ده و بالا آمدن سطح مشترک آب و نفت می باشد. مشکل اصلی این آب، نمک موجود در آن است. این امولسیون آب در نفت (W/O) معمولا از املاح نمک اشباع است. نمک حل شده در آب عمدتا به شکل کلرید سدیم، کلسیم و منیزیم موجود می باشد. بر اثر تقطیر نفت در پالایشگاه ها نمک های کلریدی محلول در آب هیدرولیز شده و تولید اسید کلریدریک میکند که بسیار خورنده است. امولسیون زدای شیمیایی و جداسازی الکتروستاتیک دو تکنیک اصلی هستند که برای غلبه بر این مشکل مربوط تشکیل امولسیون W/O استفاده می شود. در این تحقیق از تکنولوژی نانو برای سهولت فرآیند امولسیون زدایی استفاده شده و دی اکسیدتیتانیوم با فرمول شیمیایی TiO2 ماده به کار گرفته شده است. ابتدا چند نمونه ذراتنانو تیتانیا به روش سل- ژل از طریق هیدرولیز محلول تتراایزوپروپیل تیتانیوم (TTIP) تهیه شدند. نانوذرات تولید شده در یک دی مولسیفایر منتشر شد تا ثابت کنیم فرآیند جداسازی ارتقاء پیدا خواهد کرد. اندازه ذره ای با خاصیت تک بلوری نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی انتقالی (TEM) و اندازه و ریخت شناسی نانوذرات بدست آمده توسط (SEM) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این نانوذرات با بالاترین عملکرد جداسازی آب با دیمولسیفایر مقایسه شد و به وضوح مشخص کرد این نمونه بدست آمده به شکل موثری بهره وری و بازدهی امولسیون زدایی را تا مقادیر بیشتر از 90 درصد افزایش می دهد و زمان ته نشینی موثر را کاهش می دهد.

امولسیون آب در نفت، امولسیون زدایی، تست الکترواستاتیک، تست بطری، نانوتیتانیا