عیسی حیدری - موسسه آموزش عالی مهر اروند آبادان
زینب عباسی اصل حیزانی - موسسه آموزش عالی مهر اروند آبادان
مسعود دانش پایه - نویسنده آزاد

در حال حاضر، هدف نهایی حفاظت محیط زیست، دستیابی به توسعه پایدار در قالب برنامه های با اصول حفاظت از محیط زیست و ممانعت از تخریب و تهی سازی منابع تجدیدشونده و غیر قابل تجدید با توجه به رشد جمعیت و افزایش استفاده از منابع طبیعی می باشد. از این رو برای حل بنیادی مسائل بحرانی محیط زیست لازم است تا دیدگاه های کلان و زیر بنایی توسعه منطبق با قانونمندی های حفاظت از محیط زیست طراحی شود و هر گونه سیاست گذاری و برنامه ریزی های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آینده کشور در جهت حفاظت محیط زیست، منابع طبیعی و بهره وری خردمندانه از این منابع با هدف ایجاد تعادل و تناسب بین محیط زیست و توسعه پایدار صورت گیرد. (هاشمی و همکاران، 1397 ) طرح های پتروشیمی از جمله صنایع با پتانسیل آلودگی بالاست و ایجاد واحدهای پتروشیمی در هر مقیاس از جمله طرح های مشمول ارزیابی اثرات محیط زیستی بوده و این ارزیابی ابزار توانمندی در پیش بینی و مدیریت مخاطرات ناشی از اجرای طرح های پتروشیمی به شمار می رود. لیکن تجارب و بررسی - های به عمل آمده نشان می دهد که روند مطالعات ارزیابی فعلی از موفقیت بالایی در پیش بینی و مدیریت مخاطرات محیط زیستی برخوردار نبوده است. با توجه به تعداد طرح های در دست اجرا ( 97 ) و طرح های در دست مطالعه ( 88 ) آسیب شناسی ارزیابی اثرات زیست محیطی در این صنایع به امری اجتناب ناپذیر تبدیل کرده است (جعفرزاده و همکاران، 1393 ) واحدهای پتروشیمی دارای پتانسیل آلایندگی بسیار بالایی بوده به نحوی که دومین صنعت آلاینده جهان پس از واحدهای تولید انرژی هسته ای به شمار می رود (رونی، 2005 ) بنابراین لازم است ارزیابی اثرات محیط زیستی طرح های جدید پتروشیمی به عنوان ابزاری موثر و کارآمد در پیش بینی آثار سوء محیط زیستی مورد مطالعه قرار گرفته و راهکارهای کنترلی و جبرانی مناسب اتخاذ شود.

آلاینده، آلی، پتروشیمی