کد گذاری در شبکه های بیسیم به وسیله تکنیک DCAR-VOH و الگوریتم ژنتیک

شبکه های بی سیم به نوعی از شبکه ها اطلاق می شود که در آن برای انتقال اطلاعات از یک نقطه به نقطه دیگر از امواج رادیویی استفاده شود. این نوع شبکه ها دارای کاربردهای متنوعی از جمله در مناطق نظامی، دوربین های مدار بسته، بنادر و ایستگاه های راه آهن، کارخانجات، بیمارستان ها، معادن، فرودگاه ها، کامپیوترهای همراه، مراکز آموزشی و خیلی کاربردهای دیگر می باشد. مزیت مهم یک شبکه بی سیم این است که نیاز به سیم کشی ندارد و در نتیجه کاربران می توانند در محدوده شبکه جابه جا شوند. شبکه های بی سیم با استفاده از انتقال داده ها توسط رسانه های بیسیم به تجهیزات سخت افزاری امکان می دهند تا بدون استفاده از بسترهای فیزیکی همچون سیم و کابل، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. با توجه به اینکه این شبکه ها، شبکه هایی قابل حمل با تجهیزاتی ساده هستند به راحتی قابل نصب و راه اندازی می باشند در نتیجه نسبت به شبکه های با سیم انعطاف پذیری بیشتری دارند و تمایل به استفاده از آنها روز به روز در حال افزایش است.