مشارکت بهره برداران در ساز و کارهای بومی در راستای حکمرانی آب

مدیریت منابع آب یکی از موضوعات پیچیده در مدیریت منابع طبیعی است که با حکمرانی منابع آب و دخالت دادن بهره برداران محلی منابع آب، این امر قابلیت اجرایی خواهد داشت. به این منظور پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی و مصاحبه مستقیم با بهره برداران منابع آب روستای باورد از توابع شهرستان بندرلنگه استان هرمزگان که سیلاب را به واسطه سازه های بومی حکمرانی می کنند؛ در سال 1396 انجام گردید. در این تحقیق پیوندهای مشورت و مشارکت اجتماعی طبق شاخص های سطح کلان شبکه (تراکم پیوندها، دوسویگی پیوندها و میانگین فاصله ژئودزیک) حول محور امور مربوط به ساز و کارهای آبی و حکمرانی منابع آب مورد سنجش قرار گرفتند نتایج این تحقیق نشان دهنده، میزان سرمایه اجتماعی متوسط رو به بالا طبق شاخص های تراکم و میانگین فاصله ژئودزیک و همچنین میزان سرمایه اجتماعی غنی طبق پیوندهای مشورت و مشارکت در شاخص دوسویگی است. بالا بودن سرمایه اجتماعی در این روستا و به تبع آن بالا بودن پایداری شبکه موجب اجرای حکمرانی موفق در زمینه منابع آب می شود که این امر ناشی از وجود سازه های بومی آبی با وجود بارندگی ها فصلی است که اهمیت سازه های بومی را بیش از پیش آشکار می نماید. لذا حفظ و نگهداشت سازه های بومی که عامل مهمی در حکمرانی منابع آب به ویژه در زمان کم آبی محسوب می شوند؛ امری ضروری است.

Keywords:

پیوند مشورت و مشارکت , تحلیل شبکه اجتماعی , روستای باورد , سازه های بومی