بررسی اثر ضریب میرایی در انتقال گرمای تابشی درون محفظه دوبعدی به روش لتیس بولتزمن

امروزه استفاده از روش لتیس بولتزمن برای تحلیل مسائل انتقال حرارت تابشی در یک محیط فعال، جذب کننده، پخش کننده و منحرف کننده مورد توجه قرار گرفته است. روابط مربوط به برخورد و جریان، در روش حل لتیس بولتزمن برای مسائل انتقال گرمای تابشی شبیه همان روابطی است که در دینامیک سیالات وانتقال حرارت برای تحلیل جریان سیال، رسانش و همرفت گرما استفاده شده است. البته در حل مسائل تابش، لتیس ها نسبت به دیگر مسائل دارای تعداد جهت های بیشتری هستند. به منظور اعتبارسنجی، نتایج میشرا و همکارانش را که برای یک محفظه مربعی شکل ودیواره های دما معلوم به دست آمده است، به عنوان مرجع در نظر گرفته شده است. توان صدور وشار گرمای بی بعد برای تعدادی از ضرایب میرایی به دست آمده است و مقایسه کاملی بین آنها صورت گرفته است نتایج نشان می دهد که با افزایش ضریب میرایی شار گرمای عمودی از دیواره گرم جنوبی کاهش و خاصیت پخشی محیط افزایش می یابد.

Keywords:

تابش , روش لتیس بولتزمن , محیط فعال , محفظه دوبعدی