مهربان پارسامهر - دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد، یزد، ایران .

هدف: هدف بررسی رابطه بین عوامل فرهنگی- اجتماعی با گرایش به مشارکت در ورزش همگانی در بین شهروندان شهر یزد بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بوده که طی آن 385 نفر از شهروندان 15 ساله و بیشتر شهر یزد با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از از مقیاس های استاندارد حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (1988)، سرمایه فرهنگی بوردیو (1986)، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت واکر و همکاران (1987) و پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی و گرایش به ورزش همگانی استفاده شد. روایی پرسشنامه به وسیله روش اعتبار محتوا و برای پایایی آن از روش انسجام درونی ابزار، با ضریب آلفای کرونباخ =0/78 استفاده گردید.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد بین متغیرهای حمایت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، سبک زندگی و پایگاه اقتصادی- اجتماعی، با گرایش به مشارکت در ورزش همگانی رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتیجه آزمون t دو نمونه مستقل تفاوت معناداری بین مشارکت در ورزش همگانی در دو گروه زنان و مردان مشاهده نشده است. نتیجه: نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد چهار متغیر حمایت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سبک زندگی در مجموع 29/3 درصد از تغییرات متغیر ملاک (مشارکت در ورزش همگانی) را تبیین میکنند.

ورزش همگانی، حمایت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، سبک زندگی