مختصات معناشناختی تقوا در قرآن و نهج البلاغه

قرآن منبع لایزالی است که دارای سطوح و لایه های متنوع عرضی و طولی است. معارف اسلامی همواره بر بهره گیری از همه سطوح و لایه های معنایی قرآن تاکید دارد و این استفاده را در جاهای مختلف نهج البلاغه میتوان شاهد بود. واژه تقوا در نهج البلاغه پس از قرآن، ازجمله واژه های کلیدی است که میتواند نقش تعیین کننده ای در سازندگی انسان داشته باشد مقایسه میان مختصات معناشناختی قرآن و نهج البلاغه پنجره های جدیدتری را بر روی پژوهشگران باز میکند .در این مقاله به تحلیل های زبان شناختی مراتب سه گانه تقوای عام، تقوای خاص و تقوای خاص الخاص پرداخته شده است .کشف ارتباط میان تقوا به عنوان یک واژه مهم کلیدی و واژگان مرتبط با آن در یک حوزه عناصر هممعنا برای کسانی که به دنبال مکانیسم تدوین تقوا هستند، میتواند بسیار حیاتی و بااهمیت باشد .در قرآن و نهج البلاغه واژه تقوا کلیدی ترین واژه درباره فضلیت انسان است.

Keywords:

قرآن , نهج البلاغه , تقوا , معنای تقوا , مراتب تقوا.