کنترل بیولوژیکی عامل بیماری پوسیدگی ذغالی به وسیله باکتری های ریزوسفر گیاهان کویری

در این مطالعه، توان بیوکنترلی دو جدایه باکتریایی R15 و Hs11 که به ترتیب از ریزوسفر گیاهان Tribulus terrestris و Haloxylon ammodendron جداسازی شده اند، در محدود کردن رشد قارچ عامل پوسیدگی ذغالی با عامل Macrophomina phaseolina ارزیابی شد. درصد بازدارندگی جدایه های R15 و Hs11 در آزمون کشت متقابل، به ترتیب برابر 67/14% و 60/40 % بود. پس از آن برای انجام بررسی های بیشتر، آزمون- های تولید ترکیبات فرار و غیر فرار ضدقارچی انجام گرفت و مشخص شد جدایه R15 در هر دو آزمون به ترتیب با 31/47% و 86/12% درصد بازدارندگی، پتانسیل بالاتری از جدایه Hs11 داشت که رشد هیفی قارچ پاتوژن را در آزمون تولید ترکیبات فرار 21/51 % درصد و در آزمون تولید ترکیبات غیرفرار 81/71% درصد محدود کرده بود. نتایج به دست آمده از توالی یابی ناحیه ژنی 16S-rDNA جدایه های مورد مطالعه نشان داد که هر دو جدایه در کنار جدایه های متعلق به جنس Bacillus قرار گرفتند.

Keywords:

بیوکنترل , بیماری گیاهی , ماکروفومینا , باسیلوس