رابطه رهبری معنوی با فرسودگی شغلی کارمندان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی رهبری معنوی با فرسودگی شغلی کارمندان شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان بود. روش این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری کارمندان شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان به تعداد 4000 نفر بودند که براساس فرمول حجم نمونه کوکران 351 نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های رهبری معنوی فرای و همکاران ( 2005)، و فرسودگی شغلی مسلش (1981) میباشد. روایی صوری و محتوایی هر چهار پرسشنامه تایید گردید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب رهبری معنوی 0/78 و فرسودگی شغلی 0/74 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از رگرسیون گام به گام، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس انجام شد. نتایج نشان داد که بین رهبری معنوی و مولفه های چشم انداز، ایمان به کار، عضویت، تعهد سازمانی با فرسودگی شغلی رابطه ی معنادار و معکوس وجود دارد و رابطه ی مولفه های عشق به نوع دوستی، احساس معناداری و بهره وری از رهبری معنوی با فرسودگی شغلی معنادار نیست.

Keywords:

رهبری معنوی , فرسودگی شغلی , کارمندان.