تدوین استراتژی توسعه اخلاق ورزشی با رویکرد هویت دینی در مدارس ابتدایی

هویت دینی نشان دهنده ی احساس تعلق به دین است. از این رو، یکی از راه های گسترش توسعه فرهنگی در جوامع، شناخت باورها، میراث فرهنگی،ارزشهای بومی و محلی است. مذهب همچنان منبع مهمی برای هویت و معنابخشی در جهان متجدد و آشفته به شمار میرود. عاری بودن محیط های ورزشی از انحرافات، توقع بجا و درستی است که برای نیل به این هدف جز از حیطه اخلاق ورزشی نمی توان جویا شد. به منظور رسیدن به اهداف مورد نظر درس تربیت بدنی در آموزش و پرورش، ضروری است برنامه ها و راهبردهای آن برای معلمان مهیا گردد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش گردآوری اطلاعات، از نوع پژوهش های توصیفی تحلیلی است که به بررسی مدارک و مستندات، نظرسنجی از مخاطبان و نخبگان، مصاحبه و برگزاری جلسات با اساتید متخصص در این حوزه پرداخته است. سپس اطلاعات در قالب فرم هایی در اختیار مدیران و کارشناسان تربیت بدنی و مربیان ورزشی و اسانید ورزشی و ادیان و عرفان قرار گرفت. در بخش کیفی برای تجزیه ها وتحلیل داده از روش استقرای منطقی به منظور مفهوم سازی استفاده شد و نهایتا ماتریس قوت ها، ضعف ها، تهدیدها و فرصت های توسعه اخلاق ورزشی استخراج گردید. جامعه آماری این تحقیق را معلمان تربیت بدنی، کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش، اساتید تربیت بدنی و اساتید ادیان و عرفان اصفهان بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد نیاز در بخش کمی از ماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام راهبردی ( ( SPACE و ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی (QSPM)و در بخش کیفی از روش استقرای منطقی استفاده شد. ماتریس ارزیابی داخلی و خارجی مشخص کرد که باید غالبا استراتژی های محافظه کارانه برگزیده شوند. از ترکیب ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، استراتژی های غفلت زدایی، الگو سازی، ارتقای نگرش اخلاقی و اخلاق سنجی پدید آمد.