مهدیه فرح آبادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، دانشکده روانشناسی

هویت معنوی به عنوان تعریف و شناسایی خود بر اساس معنویت و تجارب معنوی، از جمله سازه هایی است که در سالهای اخیر توجه محققان را به خود جلب نموده است. عدم وجود ابزار کم6ی در این زمینه و مفهوم سازی غیردقیق از هویت معنوی از جمله چالشهایی است که این حوزه با آن روبروست. از این رو، هدف این پژوهش بررسی پیش آیندها و پیامدهای هویت معنوی در قالب یک مدل عل6ی بود تا ضمن ارائهی تصویر روشنتری از این سازه در جهت عملیاتی نمودن آن نیز گام برداشته شود. در این مدل دلبستگی به والدین و همسالان به عنوان متغیر برونزاد، هویت معنوی به عنوان متغیر واسطهای و فاصله روانشناختی به عنوان متغیر درونزاد در نظر گرفته شدند. شرکت کنندگان این پژوهش 398 نفر 255) دختر و 143 پسر) از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان (آرمسدن و گرینبرگ)، مقیاس جهتگیری غلبه اجتماعی (سیدانیوس و پراتو) و مقیاس حریم رعایت اخلاقی (آکوئینو و رید) بود و به منظور سنجش هویت معنوی از پرسشنامه تهیه شده توسط محقق استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ و جهت احراز روایی مقیاسها از روش تحلیل عوامل استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دلبستگی به والدین پیشبین باورهای ماورایی بوده و دلبستگی به همسالان باورهای اخلاقی را به صورت مثبت و معنیدار پیش بینی نموده است. همچنین نتایج روشن ساخت که باورهای اخلاقی در رابطهی دلبستگی به همسالان با فاصلهی روانشناختی نقش میانجی دارد. علاوه بر این، یافته های حاصل از دستور فرایند در نرم افزار SPSS نشان داد که مدل پژوهش حاضر وابسته به جنسیت میباشد.در مجموع، یافته های پژوهش بیانگر آن است که دلبستگی و روابط عاطفی با همسالان به واسطهی افزایش باورهای اخلاقی موجب کاهش فاصله روانشناختی در افراد میشود.

هویت معنوی، دلبستگی، فاصلهی روانشناختی، حریم رعایت اخلاقی، جهتگیری غلبه اجتماعی.