فضل اله غفرانی پور - دکتری تخصصی، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران.
خاطره صوفی زاده - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران.
فرشته زمانی علویجه - دکتری تخصصی، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،ایران.
فیروز امرایی - دانشجوی دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه آزاد تهران جنوب،تهران،ایران.

مقدمه : خود مراقبتی اقدامات و فعالیت های آگاهانه ، آموخته شده و هدفداری است که توسط فرد به منظور حفظ حیات و تامین حفظ و ارتقای سلامت خود و خانواده انجام می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مدل SHEP در آموزش پیشگیری و کنترل بیماری دیابت در دانشکده فنی خرم آباد انجام شده است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با دو گروه مربیان و مخاطبین نهایی که در گروه دوم به صورت آزمون - شاهدی به منظور بررسی تاثیر مدل SHEP در آموزش پیشگیری و کنترل دیابت انجام شده است. نمونه های پژوهش شامل 235 نفر از دانشجویان دختر در محدوه سنی 32 - 17 سال و میانگین سنی 19 / 49 سال بودند که نمونه گیری شامل دانشجویان ترم دوم و سوم بود، دانشجویان ترم سوم با روش سرشماری و به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش در هر دو گروه مربیان و مخاطبین نهائی با بهره گیری از پرسشنامه های کتبی بود. اطلاعات اولیه به نرم افزار SPSS18 وارد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها انجام گرفت. نتایج : تجزیه وتحلیل اطلاعات بیانگر عدم تفاوت معنی دار آماری قبل از مداخله و تفاوت معنی دار آماری بعد از مداخله بین دو گروه از نظر متغیرهای دانش و نگرش می باشد. برنامه آموزشی ارائه شده با مدل SHEP به گروه مربیان و گروه آزمون مخاطبین موجب افزایش معنی دار آگاهی ( 0 . 001> P) و نگرش ( 0 . 001> P) نمونه های پژوهش پس از مداخله شده است. نتیجه گیری: این پژوهش بیانگر کارائی برنامه آموزشی و روشهای بکار رفته در تغییر آگاهی و اصلاح نگرش گروههای دانشجویان مربی و مخاطبین مربیان است و کارایی مدل آموزشی بومی و بالاخص گروه مخاطبین مربیان تایید می پیشنهاد می گردد مطالعات دیگری با استفاده از این مدل بومی در زمینه سایر بیماریهادر جهت افزایش آگاهی عمومی مردم انجام گیرد.

دیابت، مدل آموزشی SHEP، پیشگیری