بررسی تاثیر روشهای تدریس مبتنی بر نظریه های هوش های چندگانه بر یادگیری در آموزش ترکیبی ( با تاکید بر درس ریاضی مقطع ابتدایی)

از آنجا که هدف این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر هوش های چندگانه و روش متداول بر یادگیری درس ریاضی دانش آموزان می باشد، بنابر این پژوهش از نوع کاربردی با روش شبه آزمایشی با طرح دو گروهی همسان با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس ناحیه 6 تهران می باشد، که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد ، به این ترتیب که از بین مدارس ابتدایی این ناحیه یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب گردید، هم چنان به طور تصادفی یکی از کلاس ها جهت اجرای عمل آزمایشی آموزش بر اساس تئوری هوش چند گانه) و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل (روش متداول در نظر گرفته شد. تعداد افراد کلاس گروه آزمایش 33 نفر دانش آموز و تعداد افراد کلاس گروه کنترل 33نفر، جمعا شامل 66 نفر بود. برای جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه های نگرش به یادگیری یا کپینر و همکاران (2009) پرسشنامه یادگیری درس ریاضی استفاده گردید که روایی آن مورد تایید اساتید متخصص قرار گرفته و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب 0 / 89 و 0 / 73 محاسبه و تایید گردید . ماحصل یافته ها نشان می دهد که روشهای تدریس مبتنی بر نظریه های هوش های چندگانه بر یادگیری در آموزش ترکیبی درس ریاضی نقش موثر و بین متغییرهای مورد نظر رابطه وجودارد.

Keywords:

هوش های چندگانه , یادگیری , درس ریاضی , دانش آموزان.